تراورتن (به فرانسوی:Travertin)نوعی سنگ آهک متخلخل است که از دسته سنگ‌های تزیینی به شمار می‌رود. این سنگ بجا مانده از رسوبات آب‌های معدنی غارها یا چشمه‌های آب گرم یا از رسوب کف دریاها و رودخانه‌ها است که به صورت پهنه‌های نسبتاً وسیع دیده می‌شوند.

از بین انواع تراورتن‌ها، تراورتن‌های سفید که رگه‌های رنگی و تخلخل یکنواخت تری دارند، از کیفیت بالاتری برخوردار هستند. دلیل وجود تراورتن‌های کم رنگ را می‌توان ناشی از وجود رنگدانه‌های پراکنده اکسید آهن در متن سنگهای تراورتن دانست. تراورتن‌های رنگی بر حسب درصد رنگدانه‌های اکسید آهن به رنگ قرمز، گردویی، لیمویی وغیره تشکیل می‌شوند. ظاهر زیبای تراورتن‌ها ناشی از اختلاف میزان اکسید آهن در لایه‌های مختلف آن می‌باشد.

شکل ظاهری

تراورتن دارای رنگ‌های متنوع و بافت نواری شکل است که در اثر حضور ترکیبات آهن، کلسیم و دیگر ناخالصی‌ها ایجاد شده‌است. این سنگ در رنگ‌های زرد، قهوه‌ای، قرمز، لیمویی، خاکستری، سیاه و سفید قابل تولید است. سنگ‌های تراورتن گاهی به صورت تصادفی شالدار یا بدونه شال می‌باشد.

خواص

تراورتن به علت داشتن حفرات، خاصیت عایق حرارتی و صوتی دارد. سنگ تراورتن از مقاومت قابل قبولی برخوردار می‌باشد. این سنگ را می‌توان به ۲ شکل موج دار و بدون موج برش داد. تراورتن دارای سوراخ‌ها و حفراتی است که بایستی در هنگام فراوری سطح آن پر شود. وجود حفره در تراورتن باعث می‌شود در هنگام نصب سنگ، ملات سیمانی داخل این حفرات نفوذ کرده و از سقوط سنگ جلوگیری کند. عیب بزرگ سنگ‌های تراورتن عدم یکدستی رنگ و طرح آنها می‌باشد و عیب دیگر آن است که سست و گلی می‌باشد مثلاً اگر سنگ خیس باشد و به دمای انجماد فوری برسد سنگ خورد خواهد شد. برای همین در کارخانجات روی کوپ‌ها را می‌پوشانند.

موارد استفاده

تراورتن در نماهای روکار داخلی و بیرونی و همچنین برای سنگ‌فرش کردن قابل استفاده‌است.

منابع:
1.

Fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%AA%D9%86#.D8.B4.DA.A9.D9.84_.D8.B8.D8.A7.D9.87.D8.B1.DB.8C